تحقیق در مورد نیاز انسان به نیایش و پرستش

بخشهایی از متن:

مقدمه:

یکى از مهم ترین مسائل دین مبین اسلام توجه به بهداشت جسمانى و روانى است. از دیدگاه آموزه هاى دینى هیچ انسانى حق ندارد که با انجام کارهاى زیان آور و روى آوردن به امور ناشایست، به سلامت جسم و روان خود آسیب وارد کند و یا خود را در معرض هلاکت و نابودى قرار دهد. قرآن کریم در این زمینه مى فرماید: «...لاتلقوا بایدیکم الى التّهلکة...؛(1) با دستان خود، خویشتن را به هلاکت نیندازید...».

نظر به این که مسئله سلامتى و بیمارى هم براى فرد و هم براى جامعه از اهم موضوعات بوده، لذا همیشه بشر به دنبال کشف علل و عوامل پیدایش بیمارى و راه هاى پیش گیرى از آن بوده است.

هم چنین کشف و تبیین علل بیمارى فقط مخصوص انسان هاى عادى نبوده، بلکه اولیاى الهى هم سایر انسان ها را به رعایت و حفظ بهداشت جسم و روان سفارش نموده و به منظور شناسایى و راه هاى پیشگیرى از ابتلا به انواع بیمارى هاى جسمى و روانى راهکارهایى را پیشنهاد داده اند. یکى از این راهبردها بهره گیرى از دعا و نیایش است که در این نوشتار به بیان اهمیت و تأثیر آن در سلامت روان و آثار روان شناختى اش خواهیم پرداخت. امید است که مورد توجه و عنایت نیایشگران واقعى قرار گیرد.

اهمیت و جایگاه نیایش

یکى از مهم ترین آموزه هاى تربیتى مکتب حیات بخش اسلام دعا و نیایش است. دعا همان خواست قلبى است که با زبان درخواست مى شود و در واقع رفتارى است که طى آن فرد مستقیماً با خداوند ارتباط برقرار کرده و به راز و نیاز مى پردازد. دعا وسیله تقرّب انسان به خداست. خداوند در قرآن کریم مى فرماید: «...ادعونى استجب لکم...؛(2) مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.» هیچ انسانى نیست که گرفتارى و مشکلات در زندگى نداشته باشد. بلاهاى روحى همه انسان ها را تهدید مى کند و ارتباط با خدا دردها را زایل مى کند و باعث آرامش زندگى مى شود.

...

«تعاهدوا امرالصلوة و حافظوا علیها; (3) (كلام امر است) یعنی رسیدگی به كار نماز بكنید، محافظت‏بر نماز بكنید» . خداوند به پیغمبر می‏فرماید: «وامر اهلك بالصلوة واصطبر علیها; (4) به خاندانت دستور بده كه نماز بخوانند، خودت هم بر نماز صبر كن یعنی نماز زیاد بخوان و آن را تحمل كن‏» . «ان ربك یعلم انك تقوم ادنی من ثلثی اللیل و نصفه و ثلثه و طائفة من الذین معك; (5) خدا می‏داند كه تو و افرادی كه با تو هستند شب‏ها به پا می‏خیزید، عبادت می‏كنید، خدا را پرستش می‏كنید» .
«و من اللیل فتهجد به نافلة لك عسی ان یبعثك ربك مقاما محمودا; (6) ای پیغمبر! قسمتی از شب را تهجد بكن - بر او واجب بود - شاید كه خدا به این حال تو را به مقام محمود برساند .»
امكان ندارد انسانی انسان كامل بشود بدون عبادت و پرستش . پیغمبر، پیغمبر است و همان عبادت‏ها و همان پرستش‏ها و همان استغفارها . امام صادق (ع) می‏فرماید: پیغمبر در هیچ مجلسی نمی‏نشست مگر این‏كه 25 بار استغفار می‏كرد، می‏گفت: «استغفر الله ربی و اتوب الیه‏» . علی‏بن‏ابی‏طالب امیرالمؤمنین است‏با این‏كه وجود جامعی است، هم زمامدار عادلی است و هم عابد نیمه شبی . همان عبادت‏ها به علی آن نیروهای دیگر نظیر روشن ضمیری را داده بود . نباید ارزش عبادت را فراموش كرد .
«عدی‏بن حاتم‏» نزد معاویه آمد در حالی كه سال ها از شهادت مولا گذشته بود . معاویه می‏دانست كه «عدی‏» یكی از یاران قدیمی مولا است . خواست كاری بكند كه این دوست قدیمی بلكه یك كلمه علیه حضرت سخن بگوید . گفت: عدی! «این الطرفات‏» ؟ پسرانت چه شدند؟ (عدی سه پسر داشت كه در سنین جوانی در ركاب حضرت در جنگ صفین كشته شده بودند . می‏خواست عدی را ناراحت‏بكند بلكه او از مولا اظهار نارضایتی بكند). عدی گفت در ركاب مولایشان علی با تو كه در زیر پرچم كفر بودی جنگیدند و كشته شدند . گفت: عدی! علی درباره تو انصاف نداد . گفت چطور؟ گفت پسران خودش را نگهداشت و پسران تو را به كشتن داد . عدی گفت معاویه! من درباره علی انصاف ندادم، نمی‏بایست علی امروز در زیر خروارها خاك باشد و من زنده باشم .

منبع دارد.